فروشگاه پارسا آنلاین شاپ

پروتکل تلنت
یکی از قابلیتهای اولیه یونیکس آن بود که امکان ”ورود به سیستم“ 1 را از راه دور برای
کاربران فراهم میکرد؛ یعنی یک کاربر میتوانست با در اختیار داشتن یک ”ترمینال“ 2 از هر
مکانی و با استفاده از یک خط ارتباطی همانند خط تلفن با سیستم ارتباط برقرار کرده و به
سیستم وارد شود و از آن سرویس بگیرد. یک کاربر مجاز در این سیستم ، ابتدا ارتباط فیزیکی
ترمینال خود را با کامپیوتر مرکزی برقرار کرده و پس از وارد کردن شمارۀ شناسایی و کلمۀ
عبور ، توسط سیستم یونیکس احراز هویت میشود؛ در صورت مجاز شناخته شدن ، یک
پروسۀ خاص برای سرویسدهی به او ایجاد خواهد شد. در حقیقت با این قابلیت ، یک کاربر
در هر کجای دنیا ، در صورتی که بتواند ارتباط فیزیکی خود را با مرکز کامپیوتر برقرار کند ،
قادر خواهد بود از سیستم سرویس بگیرد؛ با این قابلیت ، تفاوتی بین یک کاربر که در مقرّ
3کامپیوتر مرکزی نشسته و یک کاربر راه دور وجود ندارد.
با ارزان و سریع شدن سختافزار و توسعۀ خدمات اینترنت ، کامپیوترهای شخصی به
خانهها راه یافتند ولی هنوز کاربرانی وجود دارند که نیازمند آن هستند تا بجای استفاده از
ترمینال ، از طریق کامپیوتر شخصی خود به یک سیستم راه دور وارد شوند. به عنوان مثال
در اختیار MS-Windows 9x فرض کنید که شما یک کامپیوتر شخصی پنتیوم با سیستم عامل
با سیستم عامل یونیکس است. SUN دارید ولی دانشگاه شما دارای یک سیستم مینیکامپیوتر
شما برنامههای کاربردی خود را در محیط یونیکس نوشتهاید و همانجا ذخیره کردهاید. حال به
فرض اگر خواستید در منزل خود همانند کسی که در مرکز کامپیوتر نشسته است به محیط
یونیکس وارد شده و برنامههای خود را ویرایش یا اجرا نمایید ، نیازمند یک ترمینال سازگار با
یونیکس هستید ولی تنها چیزی که در اختیار شماست یک کامپیوتر شخصی است. در اینجا
راهگشاست. Telnet برنامۀ
یک ترمینال مجازی