معرفی کتاب ۴۰ فکر سمی
این کتاب برای اشخاصی که زندگی خود و عزیزانشان را تخریب میکنند، نوشته شده است؛ اشخاص باهوش و روشنفکری که خودشان را مطلع و آگاه میدانند اما از عقاید و فلسفههایی پیروی میکنند که شادمانی خودشان را تخریب میکنند و آرامش و سلامت دوستان و خانوادهشان را از بین میبرند.
خلاصه کتاب ۴۰ فکر سمی
در این قسمت خلاصهای از کتاب ۴۰ فکر سمی اثر آرنولد لازاروس ، کیلفورد لازاروس و آلن فی را برای شما مخاطبان عزیز سبز روشن آماده کردهایم. این یادداشتها حاوی نقلقولها و درسهای کلیدی همچنین ایدهها و عبارات مهم کتاب میباشد.
- اگر سفرتان را از مسیر اشتباه شروع کنید، گم خواهید شد. چنین مسئلهای در مورد سفر زندگی هم صدق میکند . در اطراف ما آن قدر باورهای نادرست و اطلاعات بیمعنا وجود دارد که نقشهای ناقص برای طی مسیر به دستمان دهد. در نتیجه، در مسیرهایی که به ناکجاآباد منتهی میشود ، قرار میگیریم . اغلب در الگوهایی گرفتار میشویم که در ما تنش ، افسردگی ، اضطراب ، گناه و عصبانیت ایجاد میکند.
- اشخاصی که از باورهای نادرست پیروی میکنند ، بیجهت از آشفتگی هیجانی و مشکلات وسیع روانشناختی رنج میبرند و علت اصلی مشکلات انسانی در همین باورهای اساسی قرار دارد.
- خشنودی عمومی، فشار روانی شدید، ناکامی مزمن، ترسها و هر نوع هراس بیدلیل ، مشکلات ارتباط با دیگران ، فقدان اعتمادبهنفس ، خود پندارهی منفی و احساس گناه بیجهت برخی از پیامدهای متداول باورهای نادرست هستند.
- هر بار که شما متوجه میشوید فکری منفی یا سمی در ذهن دارید، خودتان را وادار کنید که حداقل دو (بیشتر بهتر است) تلقین مثبت یا باور مثبت مخالف آن باور را در نظر بگیرید. این روش به شما کمک میکند به سوی افزایش تعادل روانشناختی عمل کنید.این تمرین ذهنی در ابتدا ممکن است غیرطبیعی به نظر برسد، اما بعد از کمی تمرین، احساس فزایندهای از آشنایی با افکار مثبت خواهید داشت.
- بررسی افکارتان دربارهی اینکه عملکرد زندگی چگونه است و تجدیدنظر دربارهی افکاری که شما را عصبانی میکنند بسیار ارزشمند است.
-
هر فکر سمی را به دقت در نظر بگیرید ، سپس یک لحظه هم آن را باور نکنید.
- تفریح و سرگرمی وقت تلف کردن نیست. اگر امروز لذت نبرم، فردا شاید دیر باشد.
- همهی ما بیش از حد موقعیتهایی داشتهایم که کنترل بر ما تحمیل شده است: امرونهی والدین، قوانین مدرسه، قوانین کار و قوانین حکومتی. اگر سعی کنید کسی را در مشت خود نگه دارید آن فرد راهی برای سرکشی پیدا میکند. بهتر است که مطالبه گر و کنترلکننده نباشید و در صورت لزوم قاطعانه ابراز وجود کنید.
- اظهارات مستقیم و صریح از نطقهای تند و هیجانی خیلی مؤثرتر است . با پاسخ قاطعانه، نه تنها نتایج بهتری به دست میآورید بلکه احتمال کمتری وجود دارد که به سلامتیتان آسیب برسانید. برونریزی خشم، نوعی خودویرانگری است.
- نگاهی صادقانه به اعمالتان بیندازید و ببینید برای اشخاص مهم زندگیتان چه کاری انجام میدهید . آیا شخصیت و سبک رفتارتان شما را فردی دوستداشتنی میکند و باعث میشود که دیگران خواستار بودن با شما باشند؟ اینکه چگونه رفتار میکنی ، مهمتر از این است که چه کسی هستی.
- ما مهربانی را در ارتباطات تشویق میکنیم ، اما نه در پاسخ بدرفتاری. آلن آلدا، هنر پیشه، میگوید:
با دیگران منصفانه رفتار کن، اما بر این موضوع که آنها نیز با تو منصفانه رفتار کنند، اصرار بورز.
- یک روش فوقالعاده برای انتقاد کردن «فن ساندویچی» نام دارد که بدین طریق شما هر نوع بازخورد منفی را با اظهاراتی مثبت همراه کنید و سپس آن را با یک نظر مثبت همسان به پایان برسانید.اگر بیان مطلبی مهم است، آن را بگو اما مدبرانه.
- کمالگرایی اغلب به ناکامی و ناامیدی منجر میشود. لذت ناشی از انجام کار از نتیجهی کار مهمتر است.
- اگر به راستی میخواهید درباره دیگران استنباط درست و معتبری داشته باشید، نیاز دارید دامنهی قابل رؤیتی از رفتارهایش را در حیطهی وسیعی از موقعیتهایی که در آن قرار میگیرد ، مشاهده کنید. هر فردی بینظیر است. تا زمانی که فردی را در شرایط مختلف ندیده باشی نمیدانی ، به راستی چه جور آدمی است.
- بهتر است به خودم احترام بگذارم و خودم را تحسین کنم تا اینکه سعی کنم متناسب با تصویری باشم که دیگران از من در ذهن دارند.
- پول و ثروت تضمینی برای خوشبختی نیستند. اشخاصی که از عشق خانواده و دوستان برخوردارند، ثروتمند واقعی هستند.
-
من با هر چه آنچه میتوانم باشم موفق خواهم بود، نه با آنچه باید باشم.
- مهم است که خودت را برای کسی که هستی و کاری که انجام میدهی دوست داشته باشی.
- دام نهادن برای اینکه عشق و وفاداری دیگران را محک بزنیم، نشانهی خصومت است. اشخاصی که دامهای روانشناختی پهن میکنند بیشتر اوقات خودشان داخل آنها میافتند.
- سختگیری نسبت به خودتان خوب است تنها اگر به تغییر سازنده و خودباوری بیشتری منجر شود. در زندگی، تائید کردن خود از محکومکردن خود سودمندتر است.
- اشتباهات فرصتهایی برای رشد شخصی هستند ، نه علامت حماقت یا ضعف. همه اشتباه میکنند . نکتهی مهم این است که از آنها بیاموزی.
- همهی ما نیاز داریم مسئولیت باورهای نادرست خود را بر عهده بگیریم و آنها را با حقایق معقول جابهجا کنیم ، وگرنه بی بروبرگرد زندگیمان را سمی میکنند.